کتاب «آنگلا مرکل» نوشته‌ی استفن کورنلیوس با ترجمه‌ی هایده وهاب‌زاده توسط انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شد. در ادامه یادداشت مترجمِ کتاب را می‌خوانید.

وقتی هورست کاسنر در سال ۱۹۵۴ به همراه خانواده و دختر کوچک خود آنگلا که هنوز یک ماهش نشده بود، به منطقه برندنبرگ و به شهر تمپلین کوچ می‌کرد، به هیچ‌وجه خبر نداشت که چند سال بعد، این منطقه با سیم‌های خاردار و سپس با یک دیوار عظیم از غرب آلمان جدا می‌شود و باید سلطه‌ی یک رژیم کمونیستی را تحمل کند. استقرار پایگاه نظامی اتحاد جماهیر شوروی، پای سربازان روسی را به تمپلین باز کرد.
آنگلای کوچک که علاقه و استعداد یادگیری زبان‌های خارجی را از مادر به ارث برده بود؛ از فرصت پیش‌آمده استفاده کرد و زبان روسی را از سربازان آموخت. در هشت‌سالگی هیچکس در مدرسه به گرد پای او در ریاضی و زبان روسی نمی‌رسید. جایزه‌اش سفر به مسکو بود. این سفر مقدمه‌ای شد تا  چندسال بعد، سلسله سفرهای گروهی‌اش را به کشورهای همسایه شروع کند.
پس از دبیرستان در رشته شیمی فیزیک، وارد دانشگاه شد. بعد از دانشگاه در یک موسسه مشغول کار روی فیزیک کوانتوم شد. این کار با گروهی از دانشمندان انجام میشد و او تنها زن فیزیکدان در آن جمع بود. همانجا بود که با دانشمند معتبر پروفسور یواخیم زاور آشنا شد. مرکل در پایان‌نامه دکترای خود از او قدرشناسی کرده است. این دو، پانزده سال بعد باهم ازدواج کردند.
سی و پنج سالگی مرکل، مصادف شد با فرو ریختن دیوار برلین. کشور در تلاطم بود. معادلات جدیدی در عالم سیاست، در حال شکل‌گیری بود. آنگلا متمایل به حزب دمکراتیک بیداری بود. او بطور تصادفی مسئول بخش رسانه‌ای حزب شد. یکبار، دبیر حزب بیداری او را به جای خود برای مصاحبه مطبوعاتی فرستاد. بار دیگر، کریستین ماس سخنگوی حزب CDU  از آنگلا خواست تا سخنگوی حزب شود. همان‌زمان دو حزب در هم ادغام شدند. آنگلا در پست سخنگوی دولت آلمان  شرقی، در مناظرات مطبوعاتی و جلسات خبرنگاران شرکت فعال داشت. یکبار رییس دولت وقت آلمان شرقی در مورد او چنین گفت: «رفتار و نوع بیان آنگلا در مجلس و در کابینه، مورد رضایت است. اطلاعات او بیش از حد انتظار، و از درک سریع و تشخیص موقعیت‌های سیاسی بسیار بالایی برخوردار است». وی در ادامه چنین گفت: «مرکل جای هیچگونه شک و شبهه‌ای را در ذهن صدر اعظم هلموت کهل باقی نمی‌گذارد».
به این ترتیب هلموت کهل که در انتخاب وزیر از تمام نقاط آلمان مشهور بود، آنگلا را به سمت وزیر زنان و جوانان انتخاب کرد. پس از آن او را به وزارت محیط زیست که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، منصوب گرداند.
مرکل در سال ۲۰۰۰ به ریاست حزب CDU و سپس با گام‌هایی بلند، در سال ۲۰۰۵ به مقام صدارت دست یافت. او اولین زنی است که در تاریخ آلمان به مقام مهم صدارت تکیه می‌زند.