«دستنوشتههای گمشده»
نویسنده: فرانتس کافکا
مترجمان: بهمن یغمایی، ستاره یغمایی
انتشارات روشنگران و مطالعات زنان
این کتاب مجموعهای است از داستانها و قطعات کوتاهی به قلم کافکا که زندگینامهنویس او، رینسر استاچ، به تازگی کشف کرده است. هرکس کتاب در جستوجوی زمان از دست رفتة مارسل پروست با ترجمة زیبا و گیرای مهدی سحابی را خوانده باشد درمییابد که چه وجوه اشتراک و افتراقی بین دیدگاه پروست و کافکا وجود دارد. وجه تشابه این دو در آن است که در اوج تنهایی نگاهت چنان دقیق معطوف به رویدادهای اطرافت است که جزئیات را به دقت مدنظر قرار میدهی و هر لحظه سوژهای برای هر نگاه خاص مییابی. وجه افتراق به آنجا بازمیگردد که پروست در جنگ میان زندگی و مرگ قرار دارد و با مداومت جریان زندگی معنی را از آن بیرون میکشد، اما کافکا که نمایندة درک اَبزُردیته در جهان کنونی است شاید بر این باور است در این داستانهای کوچک و نیمهتمامش، در حین بیان صریح احساسش، مسئولیت و تعهد اخلاقی را از خواننده مطالبه کند و پاسخ یا پایان متن ناتمام خویش را از خواننده بخواهد. نثر روان و بیتکلف کافکا به غنای ادبی پروست نمیرسد، ولی آهنگ زیبای متن خواننده را تا به آخر این مجموعه به دنبال خود میکشد. روان بودن آن مرهون مترجمان آن هم هست که باید به آنان تبریک گفت.
(منتشر شده در فصلنامه «نگاه نو»، شماره 130، تابستان 1400)