من در بیست و پنجمین نمایشگاه کتاب تهران شرکت نکردم.
البته سال گذشته نیز در نمایشگاه حضور نداشتم که دلایل آن هرچند کمتر ولی شبیه همین دلایلی است که امسال من را از حضور در نمایشگاه بازمی دارد. من به اعتراض در این نمایشگاه شرکت نمی کنم به این دلیل که بسیاری از همکاران ما که تقریبا در صدر ارزش و اهمیت نشر ایران قرار دارند از شرکت در این نمایشگاه محروم شده اند؛ و دلایلی دیگر همچون سیاست گزینش کتاب- برای نمایشگاه- برای کتاب هایی که مجوز دائم دارند و در همین دوران و با همین سیاست ها چاپ شده اند، جمع آوری کتاب از روی میزها که درد بیشتری برای ناشر پدید می آورد و همچنین فشار بیش از حد که امسال گویا تنگی جا هم بر آن مضاعفشده و عدم مناسب فضای مصلی برای نمایشگاه کتاب که بناست هر ناشری روزی حداقل 12 ساعت در آن یک نفس حضور داشته باشد و کار کند، همه اینها دلایل متعددی است که به ما این حق را می دهد تا در نمایشگاه شرکت نکنیم.
ما نمایشگاه را تحریم نکرده ایم و تنها بعنوان یک اقدام شخصی از یک مبلغ کلان نقدینه فروشی گذشتیم. راجع به کسانی که در نمایشگاه نیستند و حضورشان در آن ممنوع است صحبت زیاد شده. متاسفانه گاه صحبت های برون مرزی دهان ما را می بندد تا مبادا به همسویی با حرف هایی که در خارج از مرزها درباره ایران زده می شود متهم شویم. آنچه آنها می گویند بازگویی همین خبرهاست منتها چون آنها در اردوی دشمن به حساب می آیند همواره حرف هایشان تفاسیری در داخل ایران به همراه دارد. ما نخواستیم در این بازی سیاسی شرکت داشته باشیم زیرا عدم شرکت ما در نمایشگاه کتاب صرفا و صرفا و صرفا یک مقاومت فرهنگی است و به هیچ وجه رنگ و بوی سیاسی ندارد.
ما فکر می کنیم این وظیفه اتحادیه بود تا از ما دفاع کند اما این اتفاق نیفتاد. اتحادیه به موقع علت یابی نکرد و اصولا به نظر می آید به دولت نزدیک تر است تا به اعضای صنفش. وظیفه اتحادیه حمایت از اعضای صنف است، حتی ناشران گناهکار و حتی ناشرانی که به واقع گناه کرده باشند.
ما می دانیم که در کار نوشتن و نشر کسی مرتکب گناه کبیره نمی شود که لازمه اش مجازات کبیره یعنی محروم کردنش باشد. نمایشگاه کتاب تهران تنها محملی است تا ناشران با فروش نقدی کتاب ها کمی وضعیت اقتصادی خود را بهبود بخشند. عدم شرکت ما در این نمایشگاه به این معنا نیست که بی نیاز از این صرفه اقتصادی هستیم که شاید از این خیلی ها نیز بیشتر به آن احتیاج داشته باشیم؛ اما عقیده داریم که هر مقاومتی بهایی دارد و خوب می دانستیم باید برای یارانی که نتوانستند در نمایشگاه امسال شرکت کنند این بهار را بپردازیم.
شهلا لاهیجی
20 اردیبهشت 1391