«عَشَقه» رحمانیان به کتابفروشی‌ها رسید

ندا آل طیب: محمد رحمانيان هرچند در انتشار نمايشنامه «روز حسين» ناكام ماند اما به تازگی نمايشنامه «عشقه» را منتشر كرده است.

رحمانيان از جمله نمايشنامه‌نويسانی است كه به مضامين مذهبی هم علاقه‌مند است و با نگارش و اجرای نمايشنامه‌هايی مانند «پل»، «اسب‌‌ها»، «امير» و... علاقه‌مندی و دغدغه خود را نسبت به اين مضامين نشان داده و معتقد است موضوعات مذهبی هم می‌تواند بستری برای خلق آثار نمايشی باشد.

او سال‌ها پيش نمايشنامه «امير» را نوشت؛ نمايشی كه با كارگردانی هادی مرزبان به صحنه رفت و نكته جالب در اجرای اين نمايش آن بود كه نام نويسنده اجازه انتشار در پوستر و بروشور را نداشت. با اين حال در يكی از شب‌ها بعد از پايان اجرا مرزبان، رحمانيان را روی صحنه دعوت و اعلام كرد كه نويسنده نمايشنامه، محمد رحمانيان است. سال‌ها از آن ماجرا گذشت و رحمانيان در كنار تمام نمايشنامه‌هايی كه در دست نگارش و اجرا داشت بر آن بود تا موضوع مذهبی ديگری را انتخاب كند؛ نمايشنامه‌ای درباره وقايع عاشورا اما با نگاهی امروزين به نام « روز حسين». اين نمايشنامه مدت‌ها در انتظار اجرا ماند و نويسنده، بعد از برخی اتفاقات اجتماعی در دهه ٨٠ بار ديگر بر آن شد تا تقاضای اجرای اين نمايش را اين‌بار در تماشاخانه ايرانشهر ارايه دهد. تمرين نمايش آغاز شد و طبيعتا بازنويسی‌هايی هم انجام شد اما نمايش هرگز اجازه اجرا پيدا نكرد. «روز حسين» هم در اجرا ناكام ماند و هم در انتشار. قرار بود اين نمايشنامه از سوی نشر «چشمه» به چاپ برسد، اما اجازه انتشار آن داده نشد و نشر «چشمه» هم مدتی از ادامه فعاليت بازماند.

پيش از آن اما رحمانيان نمايشنامه‌های ديگری را با درون‌مايه‌های مذهبی نوشت و اجرا كرد. نمايش «پل» كه سال ٨٢ با بازی زنده‌ياد احمد آقالو در تالار چهارسوی تئاتر شهر به صحنه رفت، يكی از آثار موفق رحمانيان در اين‌گونه نمايش بود. او سال بعد نمايش «اسب‌ها؛ سال ٥٩ هجری» را در تالار اصلی تئاتر شهر روی صحنه برد كه البته موفقيت «پل» را به دست نياورد. با اين حال نمايشی قابل قبول بود. به فاصله ٣ سال بعد يعنی در سال ٨٦ رحمانيان با اجرای نمايش «عشقه» بار ديگر به مضامين مذهبی بازگشت. او اين نمايش را به سفارش مركز هنرهای نمايشی در سال پيامبر اعظم(ص) نوشت و آن را در تالار چهارسوی تئاتر شهر به صحنه برد؛ نمايشی كه روايتش به دوران صدر اسلام برمی‌گردد و نمايشی است زنانه كه اتفاقات آن از زاويه ديد هفت زن روايت می‌شود و تنها مرد حاضر در اين نمايش علی عمرانی بود كه همچنان وفادارانه با رحمانيان كار می‌كرد. در اين نمايش نيز رحمانيان همچنان از عناصر و قابليت‌های نمايش ايرانی بهره برد و نخستين اجرای آن را در بيست و پنجمين جشنواره تئاتر فجر روی صحنه برد. نام اين نمايش برگرفته از گياهی به نام «عشق» يا «پيچک» است. رحمانيان طرح نمايشنامه «عشقه» را با بهره‌گيری از طرح زندگی يكی از جسورترين زنان صدر اسلام «حضرت خديجه» نوشت و همان دوره اعلام كرد در حال تحقيق برای نگارش اين متن بوده است كه ماجراهای زندگی حضرت خديجه، به تدريج برايش بزرگ شده و خود را به او تحميل كرده است؛ نوع نگاه اين زن به مسائل پيرامونش، نگاهش به دين و مذهب، عاشق شدنش و پذيرش دين تازه بسيار خاص و ويژه است و همه اينها موجب شد تا نمايش «عشقه» شكل بگيرد.

حالا بعد از چند سال رحمانيان، متن اين نمايش را منتشر كرده است. او كه پيش‌تر قصد داشت انتشار نمايشنامه «روز حسين» خود را به نشر «چشمه» بسپارد، برای چاپ نمايشنامه «عشقه» به شيوه استاد خود بهرام بيضايی عمل كرد و اينچنين بود كه نمايشنامه «عشقه» از سوی انتشارات روشنگران و مطالعات زنان به چاپ رسيده است.

منبع : روزنامه اعتماد، شماره 3918، 10 مهر 1396
نویسنده : ندا آل طیب
درح خبر : 1396-07-11 18:34
بازدید : 5367

«عَشَقه» رحمانیان به کتابفروشی‌ها رسید

نظر کاربران :

نظر شما در باره این خبر :

اخبار مرتبط :

تماس با ما

Left